مرا ببخش

نزدیک غروب است و من در اشپزخانه مشغول آماده کردن غذا برای پدردر راهت هستم روی مبل دراز کشیده ای و نگاهم میکنی و با هم حرف میزنیم عمودی گذاشتمت که غلت نزنی اما باز هم اطمینانی به تو نیست هر دو سه دقیقه یکبار میآیم و میگذارمت بالاتر بعد میبوسمت و بعد دوباره میروم امروز اما بی تابی میکنی همان دو سه دقیقه را هم

نمیدانی چه حالی دارم وقتی میخواهی کنارت باشم و نیستم

 برایم گریه میکنی که بیایم پیش تو

نگاه میکنم به صورتی که التماسم میکند و بعد به غذای نیمه کاره روی گاز میآیم که در آغوشت بگیرم و بقیه کارها را یک دستی انجام دهم      

      به خواب رفته ای اما............

این روزهای اخر ماه چهارم زندگیت بیشتر به فکر میروم به فکر روزهایی که میگذرد میخواهم تمام لحظه هایت شادی باشد میخواهم هیچ التماسی به صورتت نیاید

 قول میدهم در آغوشت بکشم مادر هر چه قدر که تو بخواهی

مرا ببخش به خاطر تمام لحظه هایی که نتواستم باشم

 دیر نوشته٢٤/٨/٩١